پيشنهادي براي بازسازي ديوار و دروازه قاجاري شهر ساري با استناد به مدارك موجود

چکیده سخنرانی در این همایش به شرح ذیل است:

بازسازي بخشهايي از دستاوردهاي فرهنگي که در کالبد مادي برجاي مانده است به عنوان مدارکي که روايتي حقيقي از گذشته دارند امروزه بسيار مورد توجه پژوهشگران حوزه علوم انساني است.در اين ميان استفاده از تکنولوژي و ابزارهايي خاص دوره ما که بتواند چنين داده هايي را را براي ما روشن کند در کانون توجه است.که از آن جمله ارائه طرح بازسازي بقاياي مختصر از آثار  معماري گذشته در قالب نرم افزارهايي مانند3D MAX  از اين جمله است.در اين مقاله با تاکيد بر بازسازي ديوار و خندق دورادور شهر و همچنين دروازه­هاي اصلي شهر به عنوان مهمترين عوامل ارتباطي شهر و همچنين محورهاي اصلي شکل­گيري بازار قديم مورد توجه قرارگرفته اند. به طوريکه حتي امروزه درکالبد فيزيکي و جغرافياي شهري نشانه­هاي کالبد قديم مشخص است. براي انجام اين پژوهش از سه دسته مدارک معتبر ذيل شامل، شرح سياحان دوره­ي قاجار از وضعيت حصار و دروازه­هاي شهر ساري؛ استفاده از سبک شناسي  معماري بومي و اقليمي شهر ساري و همچنين مقايسه و الگوبرداري از دروازه­ي مازندران شهر استرآباد قديم استفاده شده است؛ اقدام گرديده است. همچنين براي ارائه تفصيلهاي بيشتر اين طرح از گونه شناسي بقاياي معماري بومي استفاده به عمل آمده است. بر اساس متون برجاي مانده مشخص مي شود که بافت شهري قديم ساري داراي چهار دروازه بوده است.و با گذشت زمان به دلايل مختلف تخريب و سپس از بين رفته است.ساختار اوليه اين شهر به گونه­ي ايجاد شده که مسيرهاي ارتباطي، تسهيل کننده­ي نيازهاي اصلي شهر باشد.لذا در شهر ساري دسترسي به محور هاي اصلي بيرون شهر در شرق و غرب و کرانه هاي البرز و درياي مازندران، دو محور متقاطع ارتباطي اصلي شهر را تشکيل مي دهند و کانون اصلي فعاليت­هاي شهر در محل تقاطع اين دو محور بوجود آمده است. و به مرور بر اساس نياز شهر در انتهاي دو محور اصلي شهر چهار دروازه ساخته شده است.